به گزارش خبر۲۴، روزهای گذشته سروصدای زیادی از رسانههای ضدمردمی و خارجنشین چون بیبیسی فارسی، منوتو و ایران اینترنشنال در جهت دعوت مردم به تشکیل تجمعات ضدنظام مشاهده شده است. تلاش این گروهها بر این است تا نظم عمومی جامعه و آرامش اذهان را بهم بریزند و از این امر در راستای آسیب به نظام بهرهمند شوند. آنچه اما آنها را در این مسیر یاری میدهد تکیه بر موضوعی است که جامعهی ایرانی بر آن حساسیت زیادی داشته و دارد. زنان جامعه همیشه نقطهی حساسیت عموم افراد جامعهی ما بودهاند و برخورد ناشایست با ایشان همیشه با انتقاد و اعتراض افراد همراه بوده است.
حفظ کرامت، آسایش و آزادی زنان از آغاز انقلاب اسلامی همواره مورد تاکید نظام بوده است. در هشت سال دفاع مقدس از جوانان گرفته تا سالمندان زیادی برای وارد نشدن کوچکترین خدشه بر احترام بانوان ایرانی، از جان خود گذشتند تا غیرتمندیشان زبانزند جهانیان شود و دشمنان اجازهی وارد آوردن کوچکترین آسیب به ایشان را نداشته باشند.
در سالهای ترور، بارها مشاهده شد که نیروهای نظامی و امنیتی با اولویت ویژهای، به حفظ جان بانوان در برابر هجوم وحشیانه دشمنان اقدام میکنند. همچنین سالهایی که داعش بر سر زبانها افتاد، مردانی آنطرف مرزها از پدران، مادران، همسران و فرزندانشان گذشتند تا ناآرامی و ناامنی بر زنان کشورمان سایه نیافکند.
حال این رسانههای خارجنشین هزینههای گزاف خرج میکنند، تریبونهای گستردهای از اشخاص و سازمانها را به کار میگیرند، سناریوهای متعدد طرح میکنند و به طور کلی در تلاش مضاعفند تا بتوانند روحیهها را در کشور نسبت به این مسئله تحریک کنند و از این امر در جهت اهداف و مقصود خود استفاده کنند. آنها میگویند زن در ایران مورد ظلم قرار گرفته و جمهوری اسلامی آزادی را از ایشان سلب کرده است. سوال پیش میآید که آزادی به زعم آنها چه معنایی خواهد داشت؟ و اصلا آیا اینها حائز حداقل صلاحیتها در ارائهی اظهارات و نظرات پیرامون مسئلهی مهم «زن» هستند یا خیر؟
به طور معمول هر آنکس که قصد دارد مدعی دفاع از امری شود، خود میبایست به اصولی که بر آن مسئله حاکم است پایبند باشد. اگر جریانی ادعا دارد که نظام حاکم بر ایران به زنان ظلم میکند، خود میبایست از هرگونه خطا و اشتباه پایه و اولیه مبرا باشد. جریانهای رسانهای بیگانه این روزها پرچمدار حمایت از حقوق زنان شدهاند و مدعی هستند میتوانند آزادی را برای ایشان به ارمغان آوردند. مستندات فراوانی وجود دارد که نشان دهد آزادی از نگاه آنها یعنی برهنگی زن و برهنگی زن یعنی بیعفتی تمام جامعه و نابودی عنصر مهم خانواده.
موضوع مهم دیگری که در ادامه به بررسی کامل آن خواهیم پرداخت عبارت از این است که مدعیان حمایت از حقوق زنان در رسانههای خارجنشین، خود چقدر پایبند به رعایت این حقوق هستند و زنان مشغول به کار در این حوزه چه وضعیتی دارند و آیا در آسایش و آزادی به سر میبرند؟
سیما ثابت، عضو شبکه معاند ایران اینترنشنال، پیشتر از این گروه جدا شد و علت جدایی خود را عدم رعایت کرامت زنان در این گروه ضدزن عنوان کرد. این موضوع اما اولین بار نیست که از سوی زنان شاغل در رسانههایی چون بیبیسی فارسی و ایران اینترنشنال مطرح میشود. ادعاهایی مبنی بر آزار جنسی زنان در این شبکهها دارای قدمتی طولانی است و شامل حال یک یا چند نفر هم نمیشود. در ادامه برخی از افرادی که به دلیل این آزارها از چنین رسانههای ضدزن جدا شدهاند با ذکر دلایل این جدایی معرفی خواهند شد.
پریسا سحرخیز به علت تعرض و سوء استفادههای جنسی و روابط خارج از عرف از شبکهی منوتو استعفا کرد.
ساناز قاضیزاده که در شبکهی ایران اینترنشنال مشغول بود مدعی شد که این شبکه پول خوبی پرداخت میکند اما زنان میبایست در فضایی مسموم به ادامه کار بپردازند.
ناجیه غلامی خود به علت روابط ناسالم و غیراخلاقی متعدد و افراط در ارتباطات خارج از عرف میان کارکنان شبکهی بیبیسی فارسی از این گروه اخراج شد.
فرناز قاضیزاده که اخیرا به آیین بهاییت درآمد، رسواییهای جنسی و غیراخلاقی مکرری از او مطرح شد.
سیما ثابت به تازگی از ایران اینترنشنال استعفا کرد. او تاکید داشت علت این استعفا عدم رعایت کرامت و حقوق زن در این شبکه بوده است.
پونه قدوسی مورد تجاوز صادق صبا، مدیر شبکه بیبیسی فارسی، قرار گرفت و از این گروه جدا شد.
نفیسه کوهنورد روابط خارج از عرف جنسی و امور غیراخلاقی را یک امر طبیعی و رایج در یان کارکنان شبکه بیبیسی فارسی عنوان کرد.
طناز خامه به علت آزار و اذیتهای جنسی زیاد از شبکهی منوتو رفت.
شبنم رئیسی که به همراه خواهرانش در شبکه منوتو مشغول به کار بودند، پس از آگاهی از فسادهای جنسی متعدد از این گروه جدا شدند.
امروز بیستوپنجم شهریور ماه و روز فراخوان ضدانقلاب علیه نظام اسلامی است که اساس آن حمایت از زن و وضع آزادی بر او عنوان شده است اما همانطور که دیده شد، با ذکر این موارد توصیه میشود پیش از گوش سپردن به اظهارات دروغین این رسانهها، آنها را در نحوهی برخورد با زنانی که در نزدیکی خودشان مشغول به کار هستند به چالش کشید و سپس ادعاهای پوچشان را پیرامون مسئلهی «زن» و فراخوانهای به اصطلاح در حمایت از ایشان زیر سوال برد.
انتهای پیام/
حفظ کرامت، آسایش و آزادی زنان از آغاز انقلاب اسلامی همواره مورد تاکید نظام بوده است. در هشت سال دفاع مقدس از جوانان گرفته تا سالمندان زیادی برای وارد نشدن کوچکترین خدشه بر احترام بانوان ایرانی، از جان خود گذشتند تا غیرتمندیشان زبانزند جهانیان شود و دشمنان اجازهی وارد آوردن کوچکترین آسیب به ایشان را نداشته باشند.
در سالهای ترور، بارها مشاهده شد که نیروهای نظامی و امنیتی با اولویت ویژهای، به حفظ جان بانوان در برابر هجوم وحشیانه دشمنان اقدام میکنند. همچنین سالهایی که داعش بر سر زبانها افتاد، مردانی آنطرف مرزها از پدران، مادران، همسران و فرزندانشان گذشتند تا ناآرامی و ناامنی بر زنان کشورمان سایه نیافکند.
حال این رسانههای خارجنشین هزینههای گزاف خرج میکنند، تریبونهای گستردهای از اشخاص و سازمانها را به کار میگیرند، سناریوهای متعدد طرح میکنند و به طور کلی در تلاش مضاعفند تا بتوانند روحیهها را در کشور نسبت به این مسئله تحریک کنند و از این امر در جهت اهداف و مقصود خود استفاده کنند. آنها میگویند زن در ایران مورد ظلم قرار گرفته و جمهوری اسلامی آزادی را از ایشان سلب کرده است. سوال پیش میآید که آزادی به زعم آنها چه معنایی خواهد داشت؟ و اصلا آیا اینها حائز حداقل صلاحیتها در ارائهی اظهارات و نظرات پیرامون مسئلهی مهم «زن» هستند یا خیر؟
به طور معمول هر آنکس که قصد دارد مدعی دفاع از امری شود، خود میبایست به اصولی که بر آن مسئله حاکم است پایبند باشد. اگر جریانی ادعا دارد که نظام حاکم بر ایران به زنان ظلم میکند، خود میبایست از هرگونه خطا و اشتباه پایه و اولیه مبرا باشد. جریانهای رسانهای بیگانه این روزها پرچمدار حمایت از حقوق زنان شدهاند و مدعی هستند میتوانند آزادی را برای ایشان به ارمغان آوردند. مستندات فراوانی وجود دارد که نشان دهد آزادی از نگاه آنها یعنی برهنگی زن و برهنگی زن یعنی بیعفتی تمام جامعه و نابودی عنصر مهم خانواده.
موضوع مهم دیگری که در ادامه به بررسی کامل آن خواهیم پرداخت عبارت از این است که مدعیان حمایت از حقوق زنان در رسانههای خارجنشین، خود چقدر پایبند به رعایت این حقوق هستند و زنان مشغول به کار در این حوزه چه وضعیتی دارند و آیا در آسایش و آزادی به سر میبرند؟
سیما ثابت، عضو شبکه معاند ایران اینترنشنال، پیشتر از این گروه جدا شد و علت جدایی خود را عدم رعایت کرامت زنان در این گروه ضدزن عنوان کرد. این موضوع اما اولین بار نیست که از سوی زنان شاغل در رسانههایی چون بیبیسی فارسی و ایران اینترنشنال مطرح میشود. ادعاهایی مبنی بر آزار جنسی زنان در این شبکهها دارای قدمتی طولانی است و شامل حال یک یا چند نفر هم نمیشود. در ادامه برخی از افرادی که به دلیل این آزارها از چنین رسانههای ضدزن جدا شدهاند با ذکر دلایل این جدایی معرفی خواهند شد.
پریسا سحرخیز به علت تعرض و سوء استفادههای جنسی و روابط خارج از عرف از شبکهی منوتو استعفا کرد.
ساناز قاضیزاده که در شبکهی ایران اینترنشنال مشغول بود مدعی شد که این شبکه پول خوبی پرداخت میکند اما زنان میبایست در فضایی مسموم به ادامه کار بپردازند.
ناجیه غلامی خود به علت روابط ناسالم و غیراخلاقی متعدد و افراط در ارتباطات خارج از عرف میان کارکنان شبکهی بیبیسی فارسی از این گروه اخراج شد.
فرناز قاضیزاده که اخیرا به آیین بهاییت درآمد، رسواییهای جنسی و غیراخلاقی مکرری از او مطرح شد.
سیما ثابت به تازگی از ایران اینترنشنال استعفا کرد. او تاکید داشت علت این استعفا عدم رعایت کرامت و حقوق زن در این شبکه بوده است.
پونه قدوسی مورد تجاوز صادق صبا، مدیر شبکه بیبیسی فارسی، قرار گرفت و از این گروه جدا شد.
نفیسه کوهنورد روابط خارج از عرف جنسی و امور غیراخلاقی را یک امر طبیعی و رایج در یان کارکنان شبکه بیبیسی فارسی عنوان کرد.
طناز خامه به علت آزار و اذیتهای جنسی زیاد از شبکهی منوتو رفت.
شبنم رئیسی که به همراه خواهرانش در شبکه منوتو مشغول به کار بودند، پس از آگاهی از فسادهای جنسی متعدد از این گروه جدا شدند.
امروز بیستوپنجم شهریور ماه و روز فراخوان ضدانقلاب علیه نظام اسلامی است که اساس آن حمایت از زن و وضع آزادی بر او عنوان شده است اما همانطور که دیده شد، با ذکر این موارد توصیه میشود پیش از گوش سپردن به اظهارات دروغین این رسانهها، آنها را در نحوهی برخورد با زنانی که در نزدیکی خودشان مشغول به کار هستند به چالش کشید و سپس ادعاهای پوچشان را پیرامون مسئلهی «زن» و فراخوانهای به اصطلاح در حمایت از ایشان زیر سوال برد.
انتهای پیام/